2. Balkan Savaşı
2. Balkan Savaşı; Haziran 1913’de başlayan Sırbistan, Yunanistan, Karadağ, Romanya devletleri ile Bulgaristan arasında gerçekleşen savaştır. 1. Balkan Savaşı sonrası Osmanlı Devleti’nden kalan toprakların adil paylaşılmaması, Bulgaristan’ın en kârlı devlet olarak çıkması bu savaşın başlıca nedenidir. Bulgaristan’ın Makedonya’nın çok büyük bölümünü ve Batı Trakya’yı alıp Ege Denizine kadar ulaşması Yunanistan’ı rahatsız etmiştir. Sırbistan ve Karadağ devletleri ise yapılan paylaşımın adaletsiz ve taraflı olduğu kanaatindedir. Romanya ise karışık ortamdan faydalanıp kazançlı çıkma peşindedir.
2. Balkan Savaşı iki aydan daha kısa bir sürede bitmiştir. Bulgaristan hemen hemen bütün cephelerde yenilgiye uğramıştır. 1. Balkan Savaşı’nın en kazançlı devleti Bulgaristan iken, 2. Balkan Savaşı’nın tek kaybeden devleti de yine Bulgaristan olacaktır. Savaşı bitiren antlaşma Bükreş Antlaşması‘dır. Ancak bu antlaşma dışında devletlerin kendi aralarında yaptıkları antlaşmalar da olmuştur. Osmanlı Devleti Bulgaristan’ın pek çok farklı cephede savaşmasından yararlanarak Edirne, Kırklareli ve Dimetoka‘yı geri almıştır. İkinci Balkan Savaşı sonrası savaşlar ve sınır değişiklikleri sebebiyle Anadolu’ya göç yaşanmıştır. Büyük göç dalgaları ekonomisi zaten zor durumda olan Osmanlı’yı daha da kötü bir hale sokmuştur. Osmanlı Devleti askeri ve mekanik olarak nasıl geri kaldığını tekrar görmüş ve ıslahat çalışmalarına girişmiştir. 2. Balkan Savaşı sonunda sınırlar kısmen değişmişse de bölgedeki tansiyon düşmemiştir, bir yıl sonra 1. Dünya Savaşı patlak verecektir.
2. Balkan Savaşı Sonunda İmzalanan Antlaşmalar
Bükreş Antlaşması (10 Ağustos 1913)
Bükreş Antlaşması; Yunanistan, Sırbistan, Karadağ, Romanya ile Bulgaristan devletleri arasında imzalanmıştır. 2. Balkan Savaşı’nı bitiren antlaşma olarak bilinmektedir. Bulgaristan 1.Balkan Savaşı sonunda aldığı Selanik, Serez ve Drama topraklarını Yunanistan’a bırakmıştır. Bulgaristan Dobruca ve Silistre topraklarını Romanya’ya bırakmıştır. Makedonya’nın bazı bölgeleri Sırbistan’a bırakılmıştır.
İstanbul Antlaşması (29 Eylül 1913)
Bu antlaşma Osmanlı Devleti ile Bulgaristan arasında imzalanmıştır. Meriç Nehri iki ülke arasında sınır olarak kabul edilmiştir. Edirne, Kırklareli ve Dimetoka bölgeleri Osmanlı Devleti’nde kalmaya devam etmiştir. Kavala ve Dedeağaç bölgeleri Bulgaristan’a bırakılmıştır. Bulgaristan topraklarında yaşayan Osmanlı tebaası için can ve mal güvenliği teminatı alınmıştır.
Atina Antlaşması (14 Kasım 1913)
Atina Antlaşması, Osmanlı Devleti ile Yunanistan arasında imzalanmıştır. Girit tamamıyla Yunanistan’a bırakılmıştır. Ege adalarının geleceği hakkındaki karar ise büyük devletlerin katılımıyla yapılacak görüşmeye ertelenmiştir.
İstanbul Antlaşması (13 Mart 1914)
Bu antlaşma ise Osmanlı Devleti ile Sırbistan arasında imzalanmıştır. Osmanlı Devleti’nin Sırbistan ile ortak sınırı bulunmadığı için sadece Sırbistan topraklarında yaşayan Osmanlı tebaasının hakları görüşülmüştür, can ve mal güvenlikleri teminat altına alınmıştır.